راهکارهای ضد خوردگی شیرآلات صنعتی: محافظت و افزایش طول عمر (بخش دوم)

3. اتخاذ روش‌های عمل‌آوری سطحی برای فلزات

اتصالات شیرآلات
برای پیچ و مهره‌های شیرآلات می‌توان از روش‌های گالوانیزاسیون، کروم اندود و اکسیداسیون استفاده کرد تا مقاومت آنها در برابر هوا و محیط‌های خورنده بهبود یابد. علاوه بر سه روش ذکر شده، روش عمل‌آوری سطحی فسفاته نیز می‌تواند با توجه به شرایط خاص برای سایر اتصالات استفاده شود.

سطوح آب‌بندی و عناصر مسدود کننده با قطرهای کوچک‌تر
به طور کلی، برای افزایش مقاومت در برابر خوردگی و سایش سطوح آب‌بندی و عناصر مسدود کننده با قطرهای کوچک، می‌توان از روش‌های عمل‌آوری سطحی مانند نیتریده کردن و بورایزینگ استفاده کرد.

میله شیر (Valve stems)
برای بهبود مقاومت در برابر خوردگی و سایش میله شیر می‌توان از روش‌های عمل‌آوری سطحی مانند نیتریده کردن، بورایزینگ، کروم اندود، نیکل اندود و سایر روش‌ها استفاده کرد.

روش‌های عمل‌آوری سطحی مختلف باید برای میله شیر ساخته شده از مواد مختلف و تحت شرایط کاری گوناگون انتخاب و استفاده شوند. برای میله شیر با بسته‌بندی آزبست، که با محیط‌هایی مانند هوا و بخار آب در تماس خواهد بود، می‌توان از روش‌های آبکاری کروم سخت و نیتریده کردن گازی استفاده کرد. روش نیتریده کردن یونی برای فولاد ضد زنگ مناسب نیست. اگر میله شیر در معرض هوا با هیدروژن سولفوره قرار گیرد، می‌توان از لایه پوششی نیکل با محتوای فسفر بالا برای محافظت از میله شیر در برابر خوردگی استفاده کرد. از روش‌های نیتریده کردن گازی و نیتریده کردن یونی می‌توان برای مواد 38CrMoAlA استفاده کرد، در حالی که از روش آبکاری کروم سخت نمی‌توان استفاده کرد. پس از عملیات سخت‌کاری و تمپرینگ، ماده Cr13 در برابر آمونیاک مقاوم است. فولاد کربنی که عملیات نیتریده کردن گازی روی آن انجام شده باشد نیز در برابر خوردگی مقاوم است. تمام لایه‌های پوششی فسفر-نیکل در برابر آمونیاک مقاوم نیستند. ماده 38CrMoAlA پس از عملیات نیتریده کردن گازی دارای مقاومت بسیار عالی در برابر خوردگی و عملکرد جامع است که باعث می‌شود اغلب به عنوان مواد اولیه میله شیر استفاده شود.

بدنه شیر و چرخ‌های دستی با قطرهای کوچک
برای بهبود عملکرد ضد خوردگی بدنه شیر و چرخ‌های دستی و همچنین تزئین شیرآلات، اغلب از روش کروم اندود برای بدنه شیر و چرخ‌های دستی با قطرهای کوچک استفاده می‌شود.

4. اتخاذ روش پاشش حرارتی
پاشش حرارتی نوعی روش برای تهیه پوشش‌ها است که به یکی از فناوری‌های جدید برای محافظت از سطح مواد تبدیل شده است. بیشتر فلزات و آلیاژهای آنها، سرامیک‌های اکسید فلزی، کامپوزیت‌های متال سرمت و ترکیبات فلز سخت را می‌توان با یک یا چند روش پاشش حرارتی پوشش داد.

روش پاشش حرارتی می‌تواند مقاومت در برابر خوردگی، مقاومت در برابر سایش، مقاومت در برابر درجه حرارت بالا و غیره سطح را بهبود بخشد و عمر مفید شیر را افزایش دهد. پوشش ویژه پاشش حرارتی دارای ویژگی‌هایی مانند عایق، خود روانکاری، تشعشع حرارتی و محافظت الکترومغناطیسی است. برخی از قطعات حتی می‌توانند از طریق روش پاشش حرارتی تعمیر شوند.

منابع:

https://en.wikipedia.org/wiki/Corrosion